Στο Ακάκι υπάρχουν πολλά «λαούμια» ή αλλιώς λαγούμια, μια αλυσίδα δηλαδή υπόγειων πηγαδιών που φέρουν διάφορες ονομασίες, όπως «το νερό της Μερίκας ή Μερικούς», «το νερό του Φραγκωμάτου», «το νερό της Κουτσο-Δημητρούς»,  «το νερό των Πηγαδιών ή τους Χατζη-Φανείες», «το νερό τους Τσίγκηδες» , «το νερό του Παπα-Λοΐζου και Πανάου», «το νερό του Χότζα», «το νερό του Χατζηκωνσταντίνου», «το καλοκαιρινό το κάτω», «το νερό της Αυλώνας».

Τέλος, αξίζει να σημειωθεί πως, σύμφωνα με τον Μανωλούδη*, το συνολικό μήκος των λαουμιών είναι 17 χιλιόμετρα ενώ το βάθος τους σε αρκετές περιπτώσεις 100 πόδια. Για το άνοιγμα των βαθιών αυτών λάκκων χρησιμοποιούσαν κούσπο (μυτερό τσαπί), φτυάρι, ζεμπίλι και αλακάτι.

 

Πηγές:
Γιώργος Καρούζης, Περιδιαβάζοντας την Κύπρο, Λευκωσία (Πόλη και Επαρχία), Λευκωσία 2002
Γεώργιος Μ. Μανωλούδης,  «ΑΚΑΚΙ- Ιστορία και Παράδοση», Απρίλιος 2001